07-06-2003 Van Stigt Thans overtuigend naar bekerfinale

Nadat de eerste drie horden genomen waren, wachtte Van Stigt Thans nog slechts één tegenstander die moest worden overwonnen voor het behalen van de bekerfinale. Die tegenstander was het team van De Oldehove, afkomstig uit Leeuwarden. Hoewel de namen van de tegenstander bekend waren, bleef het team toch redelijk onbekend. Van Stigt Thans en De Oldehove hadden elkaar namelijk nog nooit eerder bestreden, mede veroorzaakt door de geografische ligging. De Oldehove speelde het afgelopen seizoen in de hoofdklasse en wist met een negende plaats op het nippertje de tombola van de nacompetitie te ontwijken. Mede hierdoor was de verwachting dat de Schiedammers een maatje te groot zouden zijn voor de Friezen, een stelling die tijdens de wedstrijd duidelijk bewaarheid werd. Toen bleek dat De Oldehove ook nog eens haar sterkste speler miste (in de persoon van Tjalling Goedemoed) was de vraag alleen nog maar wat de grootte van de uitslag zou worden. Door het opstellen van Anton van berkel, Ron Heusdens, Frits Luteyn en Dirk van Schaik jr waren er immers geen halve maatregelen genomen. De uitslag van 10-1 was dan ook helemaal conform de krachtsverhouding en het doel (lees: de finale) was bereikt.

Voor de wedstrijd was er afgesproken dat Anton van Berkel zou worden opgepikt bij station Arnhem. Geen enkel probleem, want Frits heeft een feilloos werkend navigatiesysteem in zijn auto. Enige probleem van het duur apparaat is dat het niet berekend is op wegopbrekingen. Hierdoor werd station Arnhem plotsklaps een onneembare horde en stond Anton inmiddels wortel te schieten met het idee dat de rest hem in de steek had gelaten. Gelukkig kwam alles nog goed, maar niet zonder dat de speelzaal werd bereikt met een kwartier vertraging. Professioneel als de Schiedammers zijn, werd die euvel weer snel weggepoetst en de kortste keren had het kwartet weer een tijdsvoorsprong op de tegenstander.De standen op de borden waren inmiddels ook redelijk in orde, nu was de vraag wie er het eerste klaar zou zijn. En wie kon dat nou eigenlijk anders zijn dan Frits Luteyn. Tegen Johan Lemstra speelde hij een spannende hekstellingpartij, waarbij het zeer onduidelijk was wie er nou de beste kansen had. Opeens veranderde het beeld van de partij en kreeg de partij een meer klassiek ogend aanzien. Frits wist op dam te komen, zijn tegenstander ook, hoewel met een stuk minder. Het eindspel gaf helaas geen echte kansen meer en de remise was snel daarna een feit. Ron Heusdens speelde na een succesvol WK een zeer serieuze partij (er zijn immers ratingpunten te verdienen) tegen Jan Algra. Deze bood lange tijd voortreffelijk weerwerk, maar precies op de 50e zet maakt hij de fout die hem de partij kostte. Het eindspel bevatte nog wel enkele valletjes, maar Ron wist deze vakkundig te onzeilen (4-1). Dirk van Schaik jr speelde een goede partij tegen Jan Hoogterp. In een toch al zeer gunstige stand voor Dirk koos Hoogterp voor een grote afwikkeling, maar het gevolg was een stand die op drie zetten later geforceerd gewonnen was voor Dirk. Door wat nonchalance duurde de partij langer dan nodig, maar de overwinning kwam niet in gevaar (7-1). Anton van Berkel besloot dat hij net al vorige keer als laatste klaar moest zijn, maar dat hij dit keer wel het eindspel goed zou afronden. Tegenstander Douwe Edelenbos had in het verleden al eens Ton Sijbrands met afbraakdammen op remise gehouden, maar hij besloot om er een echte partij van te maken en de risico's niet uit de weg te gaan. Het gevolg was een levendige partij, waarin beide spelers vol voor de winst gingen. Toen na de tijdnoodfase de kruitdampen waren opgetrokken, ontstond er een gewonnen eindspel. In tegenstelling tot twee weken gelede rondde hij het nu wel goed af en was de 10-1 eindstand en de finale een feit.

Tegenstander in de finale is het team van Witte van Moort. In een kraker tegen Huissen werd er met 6-3 gewonnen. Van tevoren werd aangenomen dat vier remises gezien de beide opstellingen een logisch optie was en dat deze wedstrijd door sneldammen beslist zou gaan worden. Sven Winkel wist echter te profiteren van een slordig gespeeld eindspel van Geert Berends en daarmee bezorgde hij zijn team de finaleplaats. Alexander Baljakin probeerde het 80 zetten lang tegen Mark Podolski, maar de winst bleek er net niet in te zitten. Hetzelfde gold voor Marino Barkel tegen Geert van Aalten en Peter Schuitema tegen Joost Hendriksen, dus de overwinning was gezien het gehele wedstrijdbeeld wel terecht.

De finale wordt op 21 juni gespeeld in Het Koelhuis in Huissen, aanvang 13.00 uur. Hetzelfde geldt voor de strijd om de derde en vierde plaats tussen Huissen en De Oldehove.

Gedetailleerde uitslagen halve finale
Heijting Huissen Witte van Moort 3-5
A. Baljakin M. Podolski 1-1
G. van Aalten M. Barkel 1-1
J. Hendriksen P. Schuitema 1-1
G. Berends S. Winkel 0-3
De Oldehove Van Stigt Thans 1-10
D. Edelenbos A. van Berkel 0-3
J. Algra R. Heusdens 0-3
J. Lemstra F. Luteyn 1-1
J. Hoogterp D. van Schaik jr. 0-3