20-09-03 Ons Genoegen gewillige prooi voor tweede team 

In een seizoen met een versterkte promotieregeling is het noodzakelijk om direct goed te starten. De onderlinge verschillen tussen de diverse teams zijn erg gering en de eerste de beste misstap kan aan het einde van het seizoen van beslissende aard zijn. Gelukkig waren alle spelers zich daar van bewust en werd er zeer geconcentreerd en met gevoel voor realiteit gespeeld. Niet dat de spelers van Ons Genoegen slecht speelden, maar de Schiedammers bleken in de breedte gewoonweg sterker. De 12-8 overwinning was dan ook een goede afspiegeling van de krachtsverhoudingen..

Team leider Hans had voor de wedstrijd een analyse van de tegenstander gemaakt en had daarbij een opstelling van de Utrechters in zijn hoofd. En alsof de duvel ermee speelde verscheen de tegenstander in precies de geplande opstelling. Het zat dus op papier goed, nu moesten de spelers het nog waarmaken. De bedoeling was dat op de middelste borden de punten moesten vallen, want daar waren Edwin en Mathieu neergezet. Maar al snel bleek dat het van de eerste zeker niet moest komen en dat de tweede op taai verzet van zijn tegenstander stuitte. Gelukkig was een snelle meevaller in de overwinning van Peter. Tegen Arie Schwartz speelde hij een slordige opening, maar gelukkig bleek het allemaal net te kunnen. In een remiseachtige stand schoot zijn tegenstander ineens een enorme bok, waardoor Peter een gewonnen eindspel kon forceren en even later kon hij de felicitaties in ontvangst nemen. Toen Dirk dit zag kende hij direct zijn plicht en binnen no-time stond de 3-1 stand op het bord. Dick van den Kerkhoff had de gehele partij groot voordeel, maar helaas wilde dit net niet doorslaan.Hetzelfde gold voor Mathieu, die een veelbelovende klassieke stand kreeg, maar het waarschijnlijk niet op zijn sterkst speelde. Zijn remise was dan ook enigszins teleurstellend. De marge werd weer vier punten door een overtuigende overwinning van Gerrit. Zijn tegenstander koos voor een slechte KVO en het wachten was op het moment dat deze slecht genoeg was om toe te slaan. Toen ook nog eens de tijd een rol ging spelen was het pleit snel beslecht. Guido speelde een wat passieve partij tegen Cock van Wijk, maar het evenwicht werd nooit verbroken. Edwin dacht zich van alles te kunnen permitteren, maar mocht uiteindelijk blij zijn dat hij met een punt uit de strijd kwam. Hans speelde een interessante partij tegen Bart de Vos, die naar hartelust omsingelde. Toen deze echter steeds verder terug moest leek Hans goede kansen op de overwinning te krijgen, maar gezien de stand in de wedstrijd nam hij zonder aarzelen de remise die voor het oprapen lag en waardoor de wedstrijd in Schiedams voordeel beslist was. De partij van Ton Burgerhout tegen Wouter van Beek deed er niet meer toe, maar het was een goede zaak dat hij de lastige remise vond en er voor zorgde dat er geen enkele nederlaag te noteren viel.