10-10-2003 Fortuinlijk gelijkspel voor regionalen

Verliepen de eerste twee ronden van de WHBD-competitie vrij gladjes, de derde ronde tegen Den Haag was van een heel andere categorie. Het 8-8 gelijkspel dat uiteindelijk tot stand kwam, was behoorlijk fortuinlijk. Slechts Edwin de Jager en Ton Burgerhout verkregen een prettige stand, voor de rest was het ploeteren. Dit geploeter werd nog eens bevestigd door Mathieu. Na een foutieve twee om twee ruil volgde een bekend zetje, dat Herman Vroom een dam of schijfwinst bezorgde.

Mathieu koos voor het laatste, maar het verloop bleek net zo kansloos (0-2).Edwin wist zijn goede stand tegen Ashok Mahabier steeds verder te verbeteren en niet veel later was schijf- en partijwinst een feit (2-2). Ook Frits werd slachtoffer van het Haagse geweld. Jeroen Kos nam een verrassend zetje dat in een dammeneindspel resulteerde waarin Frits één schijf minder had, maar dat zeker nog remisekansen bood. Ondanks tijdgebrek wist Jeroen Frits te verrassen met een tweede zetje, waarna het pleit direct beslecht was. Wim Vrijland bracht de stand weer op gelijke hoogte door Piet Lodder te verrassen met een standaardzetje in het klassiek (4-4). Hans overhoorde Europees pupillenkampioen Stefan Stapper in een theoretische variant, maar de jonge Hagenaar bleek zijn huiswerk goed gedaan te hebben en hij kwam geen seconde in de problemen. Sterker nog, hij verkreeg zelfs gemakkelijk spel, doch de remisegrens werd nooit overschreden (5-5). Ook in de partij van Dirk van Schaik sr tegen Rajesh Lachmann werd het evenwicht nooit verbroken (6-6). Ton Burgerhout probeerde het wel tegen Gerard de Groot, maar de stand was te dun om reële winstkansen te bevatten (7-7). En toen Tiny. Een Kamikazepartij tegen Jaap van Galen leek lange tijd in het nadeel van Tiny te gaan aflopen. Jaap had echter nog maar twee minuten voor zijn laatste 25 zetten, waardor de nauwkeurigheid inmiddels ver te zoeken was en hij meerdere keren de winst miste. Hierdoor bereikte Tiny nog een vier om één eindspel dat op wonderbaarlijke wijze remise bleek te zijn. Enigszins teleurgesteld vertrokken de Hagenaars huiswaarts, voor hun gevoel hadden ze de wedstrijd moeten winnen. En daar kon niemand ze ongelijk in geven