23-10-2003 RDG/DIO te sterk voor Schiedammers 

Leek de vorige wedstrijd tegen Den Haag al niet best, tegen RDG/DIO was het huilen met de pet op. Drie nederlagen van gerenommeerde spelers bleek teveel van het goede en slechts twee overwinningen konden een 9-7 nederlaag niet

voorkomen. Desondanks is er nog niet aan de hand in de race om de titel. Worden de komende zes wedstrijden gewonnen, dan is de eerste plaats alsnog een feit.

 

Toen de opstellingen werden vergeleken, zag het er vooralsnog gunstig uit. Vooral op de onderste borden moesten de punten worden gehaald, maar zoals al vaker dit seizoen gebeurde precies het omgekeerde. Te beginnen bij Frits. Zoals

gewoonlijk viel er een razend tempo in combinatie met een dubieuze opening te noteren en zoals ook bijna altijd raakte de tegenstander daardoor in de problemen. Zelfs een meer dan behoorlijke speler als Friso Fennema wist hier geen raad mee en hoe dunner de stand werd, hoe dichter Frits bij de winst kwam en in een vier om vier stand bleek het opeens helemaal uit te zijn (2-0). Tiny speelde tegen Piet Scheeres, een zeer ervaren speler van inmiddels 85 jaar. Zoals verwacht werd het een klassieke partij en daarin bleek Tiny verrassend de mindere speler. Een gevalletje vastlopen werd hem fataal en de stand was weer gelijk (2-2). Wim speelde tegen de altijd onvoorspelbare Pertap Malahé en werd in het late middenspel het slachtoffer van de specialiteit van de Hagenaar, namelijk alles naar rechts spelen en dan proberen daar door te breken. Toen Wim even niet oplette kon Pertrap een doorbraak forceren, maar gelukkig wist hij de

schade te beperken tot een moeizame remise (3-3). Dirk probeerde het wel tegen Harold Jagram, maar een gunstige stand bleek nooit gewonnen te zijn (4-4). Peter zadelde Jetze Veenstra op met een kerkhofschijf die tot zeer verplichtend

spel leidde voor Jetze. Toen Peter dacht dat hij de partij naar een winst door oppositie kon voeren, bleek er nog een reddend offer te zijn. Hierdoor was het direct remise (5-5). Ton speelde een rasechte klassieker tegen Fred Ivens, kreeg ook wel kansen, alleen in tijdnood ging er van alles mis. Fred maakte hier handig gebruik en het eindspel bleek in alle varianten verloren te zijn voor Ton (5-7). Guido leek lange tijd gunstig spel te hebben tegen Christien Fung, maar een sterke Ghestem van de Haagse deed de rollen omdraaien. Hierna verging het van kwaad tot erger en toen oom de klok nog eens een rol ging spelen, was de partij helemaal verloren en zo ook de wedstrijd voor het team (5-9). Dat Hans in een boeiende partij Peter van Eck door middel van een kloknederlaag wist te vloeren, deed niet meer ter zake (7-9).