07

Werden de eerste drie wedstrijden overtuigend gewonnen, afgelopen zaterdag was het confrontatie van een heel ander kaliber. Het Noord-Hollandse Schagen bleek een zware dobber te zijn en de 11-9 overwinning had net zo goed de andere kant op kunnen vallen. Om vijf uur was de stand 9-7 in Schiedams voordeel, maar iedere uitslag behoorde toen nog tot de mogelijkheden. Gezien de stand op de twee resterende borden was een nederlaag de meest reële optie, maar als door een wonder gebeurde dit niet. Het tweede team is na vier ronden reeds drie punten los van de nummer twee IJmuiden in een klasse waar iedereen van iedereen lijkt te kunnen winnen. In de eerste drie wedstrijden was er geen enkele persoonlijke nederlaag gevallen, de doelstelling was uiteraard om dit zo lang mogelijk vol te houden. Helaas werd deze droom reeds binnen het uur wreed verstoord. Piet speelde een krankzinnige opening en gooide daar ook nog eens een blunder overheen. Het gevolg was twee schijven verlies en een snelle achterstand (0-2). Gerrit probeerde het wel, maar zijn tegenstander ruilde werkelijk iedere schijf die ook maar naar voren dreigde te gaan af. Positievoordeel te over bleek niet voldoende te zijn voor de winst (1-3). Wat Hans momenteel heeft is niet bekend, maar het lijkt erop dat iedere schijf die hij aanraakt momenteel in goud verandert. Zelfs een sterke speler als Ivo de Jong moest er na een spannende hekstellingpartij aan geloven, doordat Hans in wederzijdse tijdnood slagvaardiger was (3-3). Ook Edwin wist zijn derde overwinning te boeken na een partij waarin hij continu het initiatief had en won, omdat hij gewoonweg beter was dan zijn tegenstander (5-3). Dick had na een goede partij lange tijd zicht op een overwinning, maar of het er in heeft gezeten, dat werd niet duidelijk. De remise die volgde was dan ook licht teleurstellend (6-4). Mathieu speelde weer eens een ondoorgrondelijke partij met zetten waarvan alleen hij zelf soms de logica ziet. Op het eind leek het even penibel te worden, maar verloren was zijn stand nooit (7-5) Adri speelde een goede partij tegen Stef Keetman en kreeg met remise misschien wel wat te weinig (8-6). Dirk leek lange tijd op weg naar de winst, maar het eindspel wist hij niet in klinkende munt om te zetten (9-7). En toen de partijen van Guido en Ton. Guido’s tegenstander leek een poging te wagen om het wereldrecord winsten missen te verbeteren en daarin is hij misschien wel glansrijk geslaagd. Tot zijn eigen verbazing wist Guido het nog te schoppen tot een vier om twee eindspel en toen zijn tegenstander ook nog eens problemen met zijn tijd kreeg wist hij de remise te forceren (10-8). Ook Ton deed een dappere poging om een nul te behalen, maar ook hier was dit niet aan zijn tegenstander besteed. Na meer dan vijf en een half uur was de 11-9 eindstand bereikt en had het tweede een echte Pyrrusoverwinning behaald.