15-11-2003 Tweede team opnieuw drie punten los

IJmuiden is een team dat qua sterkte niet veel afwijkt van Van Stigt Thans, het verschil zit hem voornamelijk in de leeftijd. IJmuiden heeft vooral een team met veel jonge spelers, de Schiedammers juist veel ervaren krachten. Het verschil in de wedstrijd zou dan ook van kleine details afhangen. En die kleine details speelden zich nu juist af rond de tijdnoodfase. Daar beslisten de Schiedammers de strijd in hun voordeel en viel er nauwelijks iets af te dingen op de 12-8 overwinning. 

Wie voor het begin van de competitie had voorspeld dat het tweede team na zes wedstrijden drie punten los zou zijn van de andere ploegen, was op zeker voor gek verklaard. De realiteit is dat die gek het bij het rechte had gehad. Desondanks is er nog een lange weg te gaan met wedstrijden tegen de concurrenten TDV, Hiltex en Damlust, maar de beoogde promotie lijkt inmiddels al bereikt te zijn. En wie weet wat er allemaal mogelijk is in een klasse waarin iedereen van iedereen lijkt te winnen.

Het had even een tijdje geduurd, maar eindelijk mocht Dirk de score weer eens openen. Zijn partij tegen Albert Roelofs was er één waarin de beide spelers weinig risico namen en een puntendeling de enige logische uitslag was (1-1). Hierna verloor Guido voor het eerst in twee en een half jaar weer eens een partij. In een standaardopening met verwisselde kleuren liep hij tegen Martin van Dijk in een niet al te moeilijk zetje en hij kon direct opgeven (1-3). Mathieu en Jesse Bos maakten het elkaar ook niet al te moeilijk en de uiteindelijke puntendeling was conform de krachtsverhoudingen (2-4) Gerrit trof in Stijn Tuijtel een speler die wat last had van jeugdige overmoed. Gerrit kwam door geduldig spel een schijf voor zonder dat daar enige compensatie tegenover stond, maar helaas verprutste hij zijn partij nog en verspeelde daarmee een kostbaar punt (3-5). Piet had tegen Joop Wind al snel een gezonde aanval en toen zijn tegenstander ook nog eens de fout in ging, behaalde Piet op een grappige manier een schijfwinst. Net als Tuijtel ging Wind nog lang door, maar gelukkig werd er niet twee keer tegen dezelfde steen gestoten (5-5). Adri speelde tegen Marcel Kosters een goede partij, maar hij investeerde hier teveel tijd in. Onder druk van de klok ging het fout en in een al verloren stand bleek er ook nog een zet te weinig gespeeld te zijn (5-7). Hans speelde tegen Cees Pippel wederom een goede partij en had lange tijd de hoop dat er misschien wel meer dan een punt in zou zitten. De jarenlange ervaring van Pippel (hij speelde ruim 35 jaar geleden al op het Nederlands Kampioenschap) in combinatie met zijn kwaliteiten hielden hem echter zonder problemen binnen de remisemarge (6-8). Peter zou deze wedstrijd eigenlijk niet meespelen, maar door de afwezigheid van Edwin moest hij toch opdraven. En dit bleek een prima zet te zijn, want gedurende de gehele partij had Peter zijn tegenstander Harry van der Vossen onder druk. Toen ook de klok nog een rol ging spelen en van der Vossen in een lastige stand ook nog eens een enorme bok schoot, was het pleit snel beslecht (8-8). Dick wist van tevoren niet dat zijn tegenstander nog geen enkel punt had gescoord en misschien was dat maar goed ook. Lang leek Cees van der Vlis op weg naar zijn eerste punt, maar zoals in bijna al zijn partijen ging het weer fout rond de 50^e zet. Dick profiteerde hier optimaal van en hij kon zijn eerste overwinning van dit seizoen aantekenen (10-8). Ton speelde tegen oud-Schiedammer Willem Winter een klassieke partij en hierin liet hij zien dat hij dit speltype beter beheerste dan zijn tegenstander. Via veel schijfoffers wist Winter nog op dam te komen, maar ook dat bood geen enkele soelaas en even na vijf uur was de 12-8 eindstand bereikt.