17-01-2004 Het tweede kan Amsterdammers niet kraken

Als je op een steenworp van Rotterdam woont, wat is er dan nog meer nodig om je te motiveren dan een tegenstander die uit de hoofdstad komt? Hans wist het wel: helemaal niets. Bovendien was (en is) de stand op de ranglijst van dien aard dat om mee te blijven doen om de titel er zeker niet verloren mocht worden. Uiteindelijk werd het een soort van compromis, want na bijna zes uur spelen stond de 10-10 eindstand op het bord. Gevolg: de wedstrijd over twee weken tegen Damlust zal bepalen wie er met de eerste plaats vandoor zal gaan. De winnaar is vrijwel zeker kampioen, bij een gelijkspel is er nog niets beslist. 

Over de opstelling viel weinig te klagen, die zat goed. Bovendien miste Hiltex drie vaste krachten, dus er was alle reden voor optimisme. Het enige probleem op voorhand was Paul Oudshoorn, meervoudig deelnemer aan het Nederlands kampioenschap en dit jaar (eenmalig?) actief in het tweede team. Adri zag zich belast met die zware taak en iedereen hoopte stiekem op een punt van zijn kant. Dirk werd gekoppeld aan de onbekende invaller John Stins, dus iedereen hoopte op zijn eerste seizoensoverwinning en waarschijnlijk hijzelf ook. Gevolg was dat er een trendbreuk ontstond, want Dirk was een keer niet als eerste klaar. Die eretitel was dit keer weggelegd voor Hans, hoewel het zeker geen saaie partij betrof. Al vroeg in de opening plaatste hij tegen sponsor en FMJD-bestuurder Pieter Hildering een Ghestemdoorstoot, waardoor de partij een moeilijk en onduidelijk karakter kreeg. De textielmagnaat, ruilde de schijf op 22 daarom weg, maar het voordeel bleef aan Hans. Op het eind dacht hij zelfs de winst te kunnen forceren, maar het bleek er net niet in te zitten (1-1). Waarop iedereen al gehoopt had, gebeurde ook. Dirk verraste zijn tegenstander met een vier om vier ruil die tot een doorbraak ging leiden en hem op zeker een eindspel met twee schijven meer garandeerde. Dit gebeurde ook, maar Dirk had geen enkele moeite om de partij in winst om te zetten (3-1). Een echte klassieker tussen Gerrit en Bert Bakhuis gaf Gerrit licht voordeel, maar lang niet genoeg om aan de winst te mogen ruiken (4-2). Mathieu speelde tegen de in Schiedam woonachtige Kees Romijn een onduidelijke partij en het was duidelijk dat hij op het einde voor de remise moest knokken. Dit deed hij nauwkeurig, waardoor de stand op 5-3 kwam. Tiny dacht tegen Gerrit Tigchelaar de winst te forceren, maar dit bleek niet te kloppen. Er was toen nog niets aan de hand, maar in tijdnood ging het helemaal mis en de partijen stonden weer op gelijke hoogte (5-5). Dick stond tegen Mister FMJD-forum Hanco Elenbaas de gehele partij onder zware druk, maar wist het smalle pad naar de remise toch nog te vinden (6-6). Piet leek te gaan winnen van de Amsterdamse topscorer Hans van den Heuvel, maar het eindspel bleek te lastig voor het binnenhalen van twee punten (7-7). Helaas wist Adri na lang stand te hebben gehouden de poort naar de remise niet te vinden en voor het eerst stonden de Schiedammers achter (7-9). Gelukkig behaalde Ton na een goede klassieke partij tegen Kees Jacobs zijn derde achtereenvolgende overwinning, waardoor het 9-9 werd. Guido kwam tegen Peter van Heun na bijna zes uur spelen tot een puntendeling, waardoor het gelijke spel een feit was.