31-01-2004 Tweede team verliest 'kampioensduel' tegen Damlust

De wedstrijd van het Jaar, zo was het affiche van de confrontatie met Damlust.Het was alleen jammer dat het nooit een echte wedstrijd werd. De 11-9 zege voor de gastheren was een terechte uitslag en een goede afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Damlust is in de breedte sterker dan de Schiedammers, die desondanks terug kunnen kijken om een geslaagd seizoen. Het eerste doel, promotie, is met nog twee ronden te gaan voor 100% veilig gesteld. En wie weet gebeurt er nog een wondertje in de laatste twee ronden. Al houdt niemand daar daadwerkelijk rekening mee.

 

Damlust had gekozen voor een tactische opstelling met een zeer sterk middenveld en de iets mindere spelers bovenin. Hans had zoals gewoonlijk weinig gerommeld, dus het werd ook nog eens een tactisch steekspel. Van de op papier gelijkwaardige duels was Hans voor de tweede achtereenvolgende keer als eerste klaar. Tegen Gerard van der Wouden had hij de gehele partij een duidelijk overwicht en op een bepaald moment dacht hij de winst te kunnen forceren.

 

Helaas overzag hij hierbij een simpel ruiltje, waardoor de stand geheel vervlakte en van voordeel ineens geen sprake meer was (1-1). Dick probeerde het wel tegen Erik Hoogendoorn, maar deze liet zien waarom hij hoog op de topscorerslijst  staat en in de halve finale van Nederland heeft gespeeld. Met krachtig spel maakte hij het Dick erg moeilijk en in een al verloren positie mocht een wanhoopsactie niet meer baten (1-3). Hierna leverde Dirk een perfecte prestatie door niemand minder dan Erno Prosman op remise te houden. Met een mix van degelijk en actief spel gaf hij Prosman geen enkele kans en behaalde een dik verdiend punt (2-4). Piet Bastiaanse had het erg zwaar tegen een grieperige Teun van de Krol en heeft vermoedelijk wel verloren gestaan, maar ontsnapte met een punt (3-5). Ton speelde tegen Theo Dijkstra zoals hij het graag wilde. Klassiek en rustig wachten op een foutje. Dit gebeurde ook en Ton behaalde schijfwinst en niet veel later was de stand weer gelijk (5-5). Peter werd door André Venema zwaar in de verdediging gedrukt, maar hij leek er toch nog redelijk uit te komen. En foutje in tijdnood koste hem een schijf en later, na een prachtig gespeeld eindspel van Venema, de partij (5-7).

Mathieu trok de stand daarna weer gelijk door overwinning op Raymond van Es. In

wederzijdse tijdnood speelde hij het klassiek net iets handiger en na de tijdcontrole bleek de stand helemaal uit te zijn (7-7). Helaas was de gelijke stand slechts voor korte duur, want Gerrit leed een onverwachte nederlaag tegen Leon Oudenes. Een kromme zet in het middenspel kostte hem op lange termijn een schijf en ondanks wat compensatie bleek er geen remise in te zitten (7-9). Tiny koos tegen Peter van Eck vol voor de aanval, maar de omsingeling van de Hagenaar in Goudse dienst bleek prima in orde. In wederzijdse tijdnood moest hij ook nog vluchten in een minderheidseindspel, maar dat bleek net houdbaar te zijn. (8-10). Guido probeerde een wat krom ogende aanval van Geraldo IJssel te omsingelen, maar hij kreeg eigenlijk geen vat op de stand en ook een onverwacht grote winstkans in tijdnood was ook niet aan hem besteed. In een remisestand probeerde hij het nog wel een tijdje voor het team, maar zonder reëel winstperspectief. Niet veel later gaf hij de poging op en moesten de Schiedammers Gouda verlaten met een katterig gevoel, maar wel met het idee dat ze op hun waarde waren geklopt.